|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Source: MPA News - Makedoniko Praktoreio Eidiseon - www.mpa.gr/article.html?doc_id=110028 Σε δηλώσεις του στο περιθώριο του 2ου διεθνούς συνεδρίου Ισπανο-Εβραϊκής γλώσσας, με θέμα, "Μία Εβραϊκή γλώσσα, σε αναζήτηση του λαού", που διοργανώνει στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης η Ισραηλιτική Κοινότητα, ο κ. Γκατένιο κατέστησε αναγκαία τη "βιωσιμότητα" της ισπανο - εβραϊκής γλώσσας, η οποία όπως είπε, "αποτελεί τον καθρέφτη του Σεφαραδικού πολιτισμού", προσθέτοντας ότι οι προσπάθειές τους εστιάζονται στην "αφύπνιση" του ενδιαφέροντος των νέων, ώστε αυτοί να κινηθούν προς την κατεύθυνση της διατήρησης της γλώσσας αυτής. Σύμφωνα με τον κ. Γκατένιο, την Ισπανο-εβραϊκή γλώσσα έφεραν οι Εβραίοι που εκδιώχτηκαν από την Ισπανία το 15ο αιώνα και καθώς δέχτηκε επιρροές από διάφορες άλλες, έχασε το 97% του πληθυσμού της. Σημειώνεται, ότι η Ισπανο-Εβραϊκή γλώσσα διδάσκεται σε Πανεπιστήμια του Ισραήλ, της Γαλλίας, Αμερικής, Αγγλίας και Ισπανίας. Αναφερόμενος στα μηνύματα του συνεδρίου, ο κ. Γκατένιο, διατύπωσε την εκτίμηση ότι "είναι μάλλον ελπιδοφόρα, σε σχέση με αυτά που επικρατούσαν 20 χρόνια πριν", εκφράζοντας ταυτόχρονα την ελπίδα να ευαισθητοποιηθεί η Πολιτεία και να στηρίξει τις προσπάθειες που καταβάλλει η Ισραηλιτική Κοινότητα. Στις εργασίες του συνεδρίου, που λήγει αύριο θα προλογίσει ο 5ος πρόεδρος του Ισραήλ, Yitzhak Navon, καθώς και 15 διακεκριμένοι μελετητές, ιστορικοί και γλωσσολόγοι, από την Γαλλία, Ελλάδα, Τουρκία, Ισπανία, Ισραήλ, Γερμανία και Μ. Βρετανία, ενώ παρευρέθηκαν και επισκέπτες από τις ΗΠΑ και την Λατινική Αμερική. "Η ισπανο-εβραϊκή ή λαντίνο αποτέλεσε τον συνδετικό κρίκο και το μέσο επικοινωνίας μεταξύ των σεφαραδικών κοινοτήτων παρά τη γεωγραφική τους διασπορά στις χώρες που τις φιλοξένησαν. Πρόκειται για μία γλώσσα που δεν είναι απλώς ένας επικοινωνιακός κώδικας. Αποτελεί την έκφραση της ουσίας του σεφαραδισμού, της συλλογικής ψυχής αυτού του λαού, της ιστορίας τους, των εμπειριών τους ανά τους αιώνες. Η συνειδητοποίηση αυτής της μοναδικότητας της ισπανο-εβραϊκής γλώσσας ως ζωντανής γλώσσας έκφρασης της συλλογικής μνήμης του σεφαραδικού πολιτισμού οδήγησε τα τελευταία χρόνια σε μία απρόσμενη και ελπιδοφόρο αναβίωση του ενδιαφέροντος για την διατήρηση της ξεχωριστής πολιτισμικής μας ταυτότητας" επισημαίνει ο πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής του συνεδρίου Ραφαέλ Γκατένιο. Στο συνέδριο που θα πραγματοποιηθεί αύριο και μεθαύριο στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο θα συμμετέχουν με εισηγήσεις τους 15 διακεκριμένοι μελετητές, ιστορικοί και γλωσσολόγοι από τη Γαλλία, την Ελλάδα, την Τουρκία, την Ισπανία, τη Γερμανία και τη Μεγάλη Βρετανία. ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΝΑ ΣΩΘΟΥΝ ΤΑ ΣΕΦΑΡΑΔΙΤΙΚΑ Τα σεφαραδίτικα, τα οποία στην πραγματικότητα είναι τα μεσαιωνικά ισπανικά, εξαπλώθηκαν στην Ευρώπη μετά το 1492, όταν ένα εκατομμύριο Εβραίοι εκδιώχθηκαν από την Ισπανία, και έως τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν ευρέως διαδεδομένα στο εβραϊκό στοιχείο. Οι άνθρωποι που τα μιλούσαν όμως εξοντώθηκαν στην συντριπτική τους πλειοψηφία στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της ναζιστικής Γερμανίας παίρνοντας μαζί τους και τη γλώσσα τους. Ο 5ος Πρόεδρος του Ισραήλ, Γιτζάκ Ναβόν, στο χαιρετισμό του προς το συνέδριο τόνισε την ανάγκη παγκόσμιας κινητοποίησης για τη διάσωση της ισπανοεβραϊκής γλώσσας. Όπως είπε, στο Ισραήλ λειτουργεί σήμερα ίδρυμα που έχει ως αποκλειστικό έργο τη συγκέντρωση στοιχείων για τα σεφαραδίτικα, αλλά και τον ισπανοεβραϊκό πολιτισμό γενικότερα. Κατά τον πρόεδρο της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης, Ανδρέα Σεφιχα, είναι ζήτημα αν τα σεφαραδίτικα τα μιλούν πάνω από 400 μεταξύ των 1200 Εβραίων, που απομένουν σήμερα στην πόλη, από τους 20.000 που είχαν εγκατασταθεί το 1492. Αυτοσυνειδησία Εχει εξασφαλιστεί η συμμετοχή διαπρεπών ιστορικών, γλωσσολόγων και ερευνητών από την Ελλάδα και το εξωτερικό (από ελληνικής πλευράς συμμετέχουν η ιστορικός Ρένα Μόλχο, ο λέκτορας στο Πανεπιστήμιο του Μίνστερ, Χαράλαμπος Συμεωνίδης, ο ισπανιστής Βικτόρ Ιβάνοβιτς. Από το Ισραήλ θα έρθει ο τέως πρόεδρος της χώρας Γ. Ναβόν, εκ μέρους του National Authority of Ladino). Το συνέδριο συμβαίνει σε μία ιστορική στιγμή κατά την οποία η ισραηλιτική κοινότητα της Θεσσαλονίκης έχει αναπτύξει σε μεγάλο βαθμό την αυτοσυνειδησία και αυτοπεποίθησή της και με συμβολική αφορμή την Πολιτιστική Πρωτεύουσα του 1997 έχει διεκδικήσει την εκπροσώπησή της, επί δεκαετίες στο ημίφως, στην πολιτιστική, κοινωνική, ιδεολογική, οικονομική και θρησκευτική ιστορία της Βόρειας Ελλάδας. Πολλά από τα σημαντικότερα αρχιτεκτονήματα της πόλης, όπως π.χ. η Κάζα Μπιάνκα, ανήκαν σε εβραϊκές οικογένειες. Η πυρκαγιά του 1917 απάλειψε κατά ένα μεγάλο βαθμό την επί αιώνες διαμόρφωση των δαιδάλων της εβραϊκής εμπορικής ζωής κοντά στο λιμάνι. Το 1923 η έλευση ελληνόφωνων από τη Μικρά Ασία ανέτρεψε τους πληθυσμιακούς συσχετισμούς. Η χαριστική βολή δόθηκε από τους ναζί. Από το 1945 και μετά, η Θεσσαλονίκη ζει με μια μικρή εβραϊκή κοινότητα με αντιστρόφως, όμως, ανάλογο εκτόπισμα. Ερωτήματα Σήμερα, ένα συνέδριο για την ισπανο-εβραϊκή γλώσσα, γνώριμης στο νεότερο κοινό από την αναβίωση της τραγουδιστικής παράδοσης των Σεφαραδιτών, επιχειρεί να θέσει ερωτήματα. «Μπορεί ένας πολιτισμός χωρίς γεωγραφική συγκέντρωση να επιβιώσει αν δεν έχει τη γλώσσα του; Ή αντιστρόφως, μπορεί μια γλώσσα, που οι ομιλητές της χάνουν βαθμιαία την ταυτότητά τους μέσα στην πολιτιστική ομοιογένεια της σύγχρονης κοινωνίας να συνεχίσει να υπάρχει;», ερωτά ο Ραφαήλ Γκατένιο, από τους διοργανωτές του συνεδρίου. Νέες εκδόσεις, συγκέντρωση υλικού, αφύπνιση ενδιαφέροντος νέας γενιάς, διεθνής συνεργασία και επαναπροσδιορισμός του ρόλου της Θεσσαλονίκης στην πορεία του ισπανο-εβραϊκού πολιτισμού είναι μερικές από τις παραμέτρους αυτής της συνάντησης. Sent by L. Saltiel, Source: www.kathimerini.gr/news/content.asp?id=25482&ekd=y (Kathimerini online archive) |
|
Copyright: Kol haKEHILA 2000.
All rights reserved. mail to: KOL haKEHILA |